Ze wilde het takje meenemen. Hoe vaak ik ook zei dat het takje in het bos bleef, zij hield vol dat ze het takje wilde meenemen voor papa en mama.
Opeens kwam ze zelf met de oplossing om zonder gezichtsverlies van haar plan af te wijken. Onbewust dan wel maar toch.
“Kijk” zei ze, terwijl ze naar de liggende boomstam wees, “de mama”
” Oja zei ik, kijk de babytak wil bij haar mama blijven”
Ze legde het babytakje op de grote mama-boomstam, keek tevreden naar hen en liep toen door, terug naar school.
8 jaar
Speciaal onderwijs
Verstandelijke beperking
Autisme
Zo mooi 💚