Jayden is zo lief voor dieren. Hij houdt van ze en hij wil ze geen pijn doen. Zachtaardig als hij is, weigert hij iedere vorm van dierenmishandeling. Hij wil ook niet aan de lijn trekken om Merlissa mee te krijgen. Met zachte, omhoog lopende stem vraagt hij haar “Merlissa, ga je mee?” Vandaag help ik hem om de andere kant meer in te zien. Natuurlijk willen we het paard geen pijn doen maar onduidelijkheid is ook niets. Samen kijken we hoe we Merlissa toch in beweging kunnen krijgen, met minimale hulpen en gedoseerd opbouwen. Jayden let op zijn houding en vraagt het paard mee. Ik vraag hem nog wat steviger te staan en zachtjes aan het touw te trekken. Dat is eerst nog een brug te ver maar beetje bij beetje dringt het tot hem door dat Merlissa hem alleen maar begrijpen zal als hij duidelijkheid biedt.
Dan is het zo ver: hij staat naast haar en terwijl hij zegt “Kom Merlissa, we gaan”, zet hij een stap en trekt hij wat aan de lijn. Het paard zet zich in beweging. Jayden zie ik glunderen. Met kleine stapjes lopen ze samen door de bak. Maar eigenlijk zijn er vandaag behoorlijk grote stappen gezet.