19. ADHD en de rust van het paard

Onlangs las je van mij een wat langer bericht over de kracht van paardencoaching, waarin ik je liet weten om komende periode per ziektebeeld, stoornis of ontwikkelpunt uitleg te geven over de inzet van paarden  ten behoeve van de hulpvraag. Vandaag vertel ik je over ADHD en waarom je met een hulpvraag op dit gebied goed terecht kunt bij EquiLateral coaching met paarden.

 Ze kwam niet binnenlopen, nee ze kwam naar binnen gestort! En terwijl ik me graag nog wilde voorstellen en met haar wilde afstemmen, had zij de hoop zand al gevonden en begon ze met bouwen van een zandkasteel. Ze was druk, riep van alles, stelde 10 vragen achter elkaar en in al het materiaal wat rond lag, zag ze wel iets bruikbaars. Ik moest de neiging onderdrukken om er tegenin te gaan en om de leiding te pakken, ik voelde me ontzettend overvallen door dit kind en in eerste instantie riep alles in mij: “HO!!!”

Maar ik ging op mijn knieën bij haar in het zand zitten en begon mee te helpen. En als ze ergens anders wat zag en erheen rende dan ging ik erin mee om het dan voorzichtig wat bij te draaien, mijn kant uit. Ik nam me voor om nergens nee op te zeggen, een hele uitdaging! Maar het lukte me. En 1 zandkasteel, 2 touwspelletjes en 3 speurtochten later (en nog geen 20 minuten voorbij) stonden we samen bij het paard, aaide ze zijn nek en leek ze tot rust te komen. Terwijl zij praatte, pakte ik de borstels en stukje voor stukje liet ik haar meer focussen op de haren, de vacht, de vormen, de ademhaling en … ze werd  stil. Niet lang maar lang genoeg; het effect was duidelijk zichtbaar.

 Kinderen en volwassenen met ADHD krijgen veel prikkels binnen die ze niet, zoals andere mensen, gemakkelijk kunnen laten afvloeien. Iemand met ADHD is snel afgeleid, heeft een korte spanningsboog, is vaak rusteloos en heeft meestal een flinke dosis energie. Vaak is er sprake van ongeduld en impulsiviteit. Iemand met ADHD heeft bovendien meestal geen goed overzicht.  Iemand met ADHD heeft het dus al moeilijk genoeg. En wat gebeurt er nou vaak ook nog eens? Door eigenschappen als hierboven genoemd, gedrag waar het kind eigenlijk heel weinig aan kan doen, krijgt het  ook nog eens heel vaak op zijn kop. Hij doet veel ‘fout’, er is maar weinig wat hij goed kan doen, Steeds is er weer een nee, of een zucht of een verwijt. Kinderen met ADHD hebben vaak last van een negatief zelfbeeld omdat ze steeds opnieuw worden geconfronteerd met hun beperkingen of onmogelijkheden. En vaak worden ze daarom ook door hun omgeving (onbewust) afgewezen.

Dat was dan ook mijn reden om met mezelf af te spreken om geen nee te zeggen. Ik wilde een succeservaring, positief contact, bevestiging. En wie zegt dat het kind altijd de volwassene moet volgen? Nu had ik het kind gevolgd, ik had meegedaan en toch waren we daar uitgekomen bij wat ik ongeveer in gedachten had gehad. Daar waren we nooit gekomen als ik stug voet bij stuk had gehouden. 

Een paard oordeelt niet. Dat is zo fijn en veilig aan het dier bij het coachen. Accepteert hij dan zomaar alles? Nee, ook dat niet. De impulsiviteit van het kind zal het paard niet prettig vinden en dat zal hij laten zien. Hij schrikt van plotselinge ondoordachte bewegingen. Zo kan het paard je leren om anders om te gaan met je impulsiviteit. Je kunt dit samen goed oefenen. Als je oefeningen met het paard doet en je bent er met je hoofd niet bij, nou dan haakt het paard ook af en dan krijg je niet gedaan wat je gedaan wil hebben. Pas als er echt contact is en als je focus goed is, zal het paard begrijpen wat je wil en dan zal hij er ook aan meewerken. Zo heb je heel snel feedback op je gewijzigde gedrag.

 Dit zijn zomaar een paar voorbeelden van coaching bij kinderen met ADHD. Zo spreken we gewoonlijk 1 keer per 2 weken af en werken we met het paard aan de hulpvraag. We doen een activiteit, we bespreken het na, koppelen het terug naar het dagelijks leven. Omdat het losjes is en leuk en omdat het paard het kind erbij houdt, ervaart het kind vooral veel positiviteit en zal het met plezier blijven komen. Het leren is leuk en gebeurt vooral onbewust. En zo kan het kind rustig groeien.

Geef een reactie